Maria, 47 yaşında | 12 ve 14 yaşında 2 çocuk sahibi | Yarı zamanlı çalışıyor
İnsan, çocuklar küçükken yorgun olacağını biliyor ama yine de peşlerinden koşuyor!
Çocuklar büyürken işe dönüp kendime zaman ayırmayı dört gözle bekliyordum.
Bir süre herhangi bir sorun yaşamadım ama zaman geçtikçe çocuklar bana giderek daha az ihtiyaç duysa da benim yorgunluğum artıyordu.
Bazen sırf her şeyi aynı anda idare etme stresiyle başa çıkacak enerjim yok diye, durup dururken çocuklara kızıyordum.
Sonrasında ise çok büyük bir suçluluk hissediyordum, böyle bir anne olmak istemiyordum.
Doğum günü partileri, yılbaşı kutlamaları, hatta akşam yemeğine davet ettiğimiz arkadaşlar bile üstüme üstüme gelmeye başlamıştı.
Sadece kaçıp gitmek ve her şey bitene kadar saklanmak istiyordum.
Eşim iş yerine ayırdığım zamanı azaltmamı önerdi, ben de öyle yaptım ama hiçbir şey değişmedi, hala yorgun ve bıkkındım.
Her gün, güne başlamak için savaş veriyordum.
Yorgunluktan bıkmıştım.
Gittiğim ilk doktor hem çalışıp hem çocuklarla ilgilenirken kendimi yorgun hissetmemin normal olduğunu, sağlıklı beslenip dinlenmemi önerdi.
Kendimi çaresiz ve işe yaramaz biri gibi hissettim, sonuçta normal bir hayatla bile başa çıkamıyordum.
Ben de hayatıma eskisi gibi devam ettim, her gün mücadele veriyordum.
Zaman geçtikçe içten içe önemli bir şeylerin yanlış gittiğini düşünmeye başladım.
Yaşlanıyordum, belki de nadir bir hastalığa yakalanmışımdır diye düşündüm.
Kendi kendime komik olma desem de kötü bir gün geçirdiğimde bu endişem yeniden ortaya çıkıyordu.
Bir gün başka bir sebepten dolayı doktora gitmiştim. Bu doktorun beni önemsediğini, benimle ilgilendiğini fark ettim.
Sürekli yorgun olduğumu ve bunun ne kadar berbat bir durum olduğunu kendisine anlatmaya karar verdim.
Bana ne kadar süredir böyle hissettiğimi, uyuyunca kendimi daha iyi hissedip hissetmediğimi ve daha birçok şey sordu.
Kan testi yaptırmamı önerdi; bu yorgunluğun demir seviyelerindeki düşüklükten kaynaklanabileceğini söyledi.
Çıldırmadığımı ve belki de bir çözüm bulabileceğimi öğrenmek içimi rahatlattı!
Yapılan kan testleri vücudumda yeterince demir olmadığını gösterince doktor tedavime başladı.
Kendimi daha iyi hissetmem biraz zaman alabilir ama bu şekilde hissetmemin altında yatan bir neden olduğunu ve durumumun iyileşeceğini bilmek bile hayata çok daha olumlu bakmama yardımcı oldu.